Symposium Modern Art: Who Cares?

maandag 8 september 1997 t/m woensdag 10 september 1997
Amsterdam

Doel van dit symposium was om de resultaten van het onderzoeksproject ‘Behoud van Moderne Kunst’, 1995 - 1997 te bespreken en een beter inzicht te krijgen in de algemene instandhoudingskwesties met betrekking tot moderne kunst. Het driedaagse symposium omvatte 20 papers, 17 seminars (over onderwerpen als materiaal van kunstenaars, behoud van de intentie van de kunstenaar, training, ethiek, juridische aspecten, elektronische media, installatiekunst) en rondetafelgesprekken. Er was gelijktijdig een tentoonstelling in Museum Boijmans Van Beuningen van de kunstwerken die tijdens het onderzoeksproject waren onderzocht.

Conservering van moderne en hedendaagse kunst is alleen mogelijk als er informatie beschikbaar is over de materialen en technieken die de kunstenaars gebruiken en wat ze betekenen voor de kunstenaars. Het feit dat deze gegevens grotendeels onbeschikbaar zijn, brengt het behoud van moderne en hedendaagse kunst in gevaar. Documentatie en onderzoek op dit gebied moet een structureel onderdeel worden van het behoud van moderne kunst.

Er zijn vaak geen gepubliceerde precedenten voor het behoud van moderne en hedendaagse kunst. Musea voor moderne kunst zullen daarom een ​​duidelijke keuze moeten maken voor hun internationale, nationale of regionale functie, wiens taak het is om de twintigste-eeuwse kunst te behouden. Musea zullen zwaar moeten investeren in het verzamelen, beschikbaar stellen, onderzoeken en het uitwisselen van deze informatie.

Interviews met kunstenaars zijn een belangrijk instrument bij het verzamelen van informatie. Onderzoek naar de documentatie en het behoud van 'immateriële' artistieke uitingen verdienen speciale aandacht. Kunsthistorisch en kunsttheoretisch onderzoek is nodig om een ​​methodische aanpak te ontwikkelen voor het verzamelen van deze gegevens.

Meer en efficiëntere samenwerking is van vitaal belang, zowel binnen de musea als tussen de instellingen en de verschillende disciplines, conservatoren, curatoren, natuurwetenschappers, kunstenaars en managers. Freelance conservatoren die onafhankelijk werken, moeten ook deel uitmaken van dit netwerk. Samenwerking en uitwisseling moeten met name op de volgende gebieden worden ontwikkeld:
Openbreken van bevindingen van onderzoek naar methoden en technieken van conservatie, wetenschappelijk en materieel onderzoek en informatie over vroegere instandhoudingsbehandelingen. Informatie over materialen en technieken die door kunstenaars worden gebruikt, en hun betekenis. Toegankelijkheid van deze gegevens op internet, door middel van een internationaal informatienetwerk. Behoud is niet alleen de taak van conservatoren, maar de verantwoordelijkheid van de museumorganisatie als geheel, inclusief het managementniveau. Er is behoefte aan de ontwikkeling van duidelijke logistieke en managementsystemen gericht op het gebruik en het behoud van moderne en hedendaagse kunst, gecentreerd op de diversiteit van materialen en hun betekenis. Wanneer kunstwerken worden gekocht, moeten de gevolgen voor hun instandhouding vanaf het begin worden beoordeeld en geïntegreerd in het beheer.

Methoden voor risicobeheer moeten speciaal voor deze fragiele en gevarieerde collecties worden ontwikkeld en moeten worden geïntegreerd in het instandhoudingsbeleid.